podi és podi

martedì 1 giugno 2021

Filippo - Felipe

 IT-ESP

IT Filippo mi venne incontro nella chiesa. Io ero seduto su un banco nella chiesa del quartiere e Filippo portava il suo libro, un grosso libro che di solito prendeva in prestito dalla biblioteca del club che tutti e due eravamo membri. Mi parlò non ricordo di cosa, ma qualcosa che aveva trovato nel libro; mi disse che dovevo dare un'occhiatta, mi lasciò il libro e se ne andò. 

Tra poco, anch'io lasciai la chiesa e quando avevo fatto un tratto presso i 200 metri me ne accorsi che mi ero dimenticato il libro sul banco della chiesa. Accidenti! dovrei andare indietro, prendere il libro e riportarlo alla biblioteca; di sicuro Filippo dava per scontato che l'avrei fatto. Ma all'improvviso tutto si era complicato poiché io dovevo prendere un treno, davvero che non sapevo l'ora esatta della partenza ma prima di quello del libro sapevo che avevo troppo tempo ma adesso... In più, non avevo stampato il biglietto e non ero sicuro che nella posta elettronica dopo l'acquisto non fossi io  stato avvisato che dovessi stamparlo...

Il libro, il biglietto, l'ora non sicura della partenza - ma tutto tutto indicava che sarebbe stata tra mezz'ora -... A un certo punto pensai che non dovevo lasciare nulla nell'aria; il libro dovevo riprenderlo e portarlo in biblioteca, a casa dovevo andarci, prendere la valiglia e stampare il biglietto e poi un taxi - se io avessi prezzato qualche possibilità di arrivare in tempo alla stazione ma cominciavo a pensare che il mio viaggio...

(podi - racconti spezzati)

-------------------------------------------------------

ESP Yo estaba en un banco de la iglesia, en la parte de delante, hacia la izquierda, y llegó Felipe, un amigo del club del que ambos éramos socios. Llevaba un libro muy gordo, muchas páginas. El libro ya me era conocido, pues Felipe siempre lo extraía de la biblioteca del Club y siempre me hacía referencias a cosas que había leído. Estuvimos hablando un rato y luego Felipe marchó, me dejó el libro para que diera una ojeada a un cierto tema. Al poco lo hice yo, marcharme.

Cuando me había ya alejado unos 200 o 300 metros de la iglesia, me di cuenta de que había olvidado en el banco donde habíamos estado sentados. Vaya,... había que regresar por él y devolverlo a la biblioteca, si se perdía, nunca más dejarían prestados libros a Felipe. Pero de repente, como si previamente no hubiera nada de eso en mi mente, me apareció todo el programa que tenía para esa mañana. Sin la cuestión del libro, todo se habría desarrollado perfectamente, ahora no tenía garantía alguna de cumplir con mi agenda. Ya digo, como si lo hubiera olvidado antes, ¿cómo que no recordaba que marchaba de viaje esa misma mañana? Tenía que ir a casa, recoger mi equipaje - que ya tenía preparado - e ir a la estación de tren, pero si tenía que ir a la biblioteca la cosa ya se complicaba. Además, ni siquiera había impreso el billete y me asaltó la duda de que quizás me hubieran advertido de que debía llevarlo en papel y no digital... ¡Madre mía! encima eso, encender el ordenador, imprimir el billete, recoger el equipaje, y... ¿cuándo salía el tren? ¿cómo? ¿en media hora? no podía ser, no me daba tiempo incluso sin la cuestión del libro, que había que devolver sí o sí, no podía pasarlo por alto... 

No lo comprendía, hacía apenas una hora estaba dejando ir mis pensamientos en un banco de la iglesia, llegó Felipe,... Y eso, en una hora había descubierto que tenía todo por hacer, no valía culpar a Felipe... Empecé a considerar seriamente el no poder llegar a tiempo... No importaba que me esperaran.

(podi - cuentos despedazados)

Barcelona Término - Estación de Francia

PODI-.

12 commenti:

  1. Això passa quan tenim el cap a mil llocs alhora i, sobretot, per no preveure el temps que hauríem d'emprar per fer-les.
    Un bon relat per a una bona foto.

    Aferradetes.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. També pot passar que hi ha gent que només que els desvïis una mica sobre el previst i el tren descarrila!

      podi-.

      Elimina
  2. En mala hora llegó Felipe...
    Buen martes. Cuídate.
    Un abrazo.

    RispondiElimina
  3. Un conte molt original, com de costum. Em quedo amb les ganes de saber que va passar amb el llibre jeje.
    Una abraçada Carlos

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Tots ens hi quedarem... Ni de la matèria de tant recorregut llibre.

      Gràcies,
      PODI-.

      Elimina
  4. Algunas veces se complican las cosas y no encuentras ninguna solución.

    Besos

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Y a veces los días tienen un cambio de ritmo inesperado.

      PODI-.

      Elimina
  5. Che il viaggio iniziava male.
    Mi piacciono questi racconti interrotti

    RispondiElimina