podi és podi

lunedì 31 dicembre 2012

Narciso e Boccadoro - Hermann Hesse



esp-it-esp

Nota previa: Ella había estado de mudanzas y pasó por sus manos en el manejar de cajas aquí, cajas acá, pasó por sus manos Narciso y Goldmundo, que es como en castellano ha venido a llamarse este clásico de Hermann Hesse; en italiano, Narciso e Boccadoro, que es la traducción literal del alemán Narziss und Goldmund.
Al día siguiente a ella se le ocurre hacer un comentario en una foto "face" que me lleva a apuntar que estoy leyendo este libro, sorprendiéndose un poco por la coincidencia de "aparecer" su libro varias veces en tan corto lapso de tiempo. Es eso que yo llamo, l'univers lligat.
-----------------------------
Io avevo letto "l'Amicizia", Francesco Alberoni, e in una delle pagine del libro si parlava di "Narciso e Boccadoro". E è stato per questa ragione che dopo leggere l'Amicizia ho iniziato a leggere questo altro libro.

Certamente, Narciso e Boccadoro sono due amici, due ragazzi che stanno nel convento di Mariabronn. Narciso è un giovane e progredito maestro e Boccadoro è un allievo. Tutti e due sono apeena di pare età, Narciso un po' maggiore. 

Narciso e Boccadoro diventano buoni amici, in alto grado, con devozione. Narciso vuole essere monaco e seguire studiando fino a diventare Abate. Lui prevede che Boccadoro ha una vocazione no tanto decisa como il proprio Boccadoro crede e fa che prenda una decisione di somma conseguenza.

Boccadoro conosce il mondo, le donne, la fame, malattie, gli innamoramenti e disinnamoramenti, ...e la sua vocazione, completamente artistica. Boccadoro conosce il mondo, la vita,... prima, lui la vive pienamente, pazzamente, follemente,... poi, prova di abbonacciarsi, di trovare la calma, ma le cose non sono trovate quando ci voliamo... 



Nel fratempo, Narciso pensa a Boccadoro nel silenzio, lo manca,... dall'inizio del romanzo che sappiamo che si vogliono bene tutti e due...

A me ricorda altro romanzo, anche di Hermann Hesse: Siddharta. Tutti e due raccontano la vita di una persona, così diversa nella giovinezza e nella vecchiaia...

PODI-.
------------------------
Narciso y Goldmundo, dos jóvenes novicios en un convento medieval alemán... Narciso, algo mayor que Goldmundo, es muy avanzado y, de hecho, es maestro del resto de novicios. Narciso y Goldmundo llegan a ser muy amigos, una amistad que llega incluso a confundir al propio Narciso, quien no duda, por otra parte, de aconsejar a Goldmundo que deje el convento porque no ve en él fuertes convicciones.

A partir de ahí, se nos relata la vida del joven Goldmundo, que la vive todo lo intensamente que puede, se nos dice como va variando la percepción de las cosas a medida que adquiere edad... El mundo es circular, y todo acaba encontrándose nuevamente; también los dos amigos.


podi-.

sabato 29 dicembre 2012

Corso A. Lucci - Napoli

IT-ESP

IT Qui stavo io, in attesa della partenza del treno con destinazione "Pompei". Il corso A. Lucci parte dalla piazza Garibaldi e questa facciata ha richiamato la mia attenzione per la sua lunghezza, il suo corvamento e la sua apparente manca di conservazione e restauro... Il corso A. Lucci.

Arnaldo Lucci era un deputato della Consulta Nazionale Italiana, un'assemblea non elettiva costituita dopo la Seconda Guerra Mondiale fino alle elezioni del 1946.

Corso Arnaldo Lucci, Napoli, dinanzi la metropolitana


ESP Mi tren salía en aproximadamente una hora de la estación de Garibaldi. Me dirigía a Pompeya esa mañana y mientras esperaba la hora paseaba arriba y abajo por el inicio de la avenida de A. Lucci, haciendo fotos a esta interminable fachada que a mi juicio adolecía de una anhelada mano de pintura. En general, creo que a Nápoles le falta algo así como una campaña de restauración de edificios parecida al "Barcelona, posa't guapa" previa a los Juegos Olímpicos de 1992. La falta de inversiones, la crisis económica, la precariedad general dificultan esto. Fue en esta avenida que leía en un cartel enganchado en una pared que el Gobierno Monti destinaba menos dinero en 2012 a Nápoles, contribuyendo así a la continua asfixia que el municipio venía sufriendo asiduamente... (eso ponía).

Y, ¿quién fue Arnaldo Lucci? Acabada la Segunda Guerra Mundial, en Italia se formó la Consulta Nazionale Italiana, una asamblea de carácter parlamentario que haría la transición hasta las elecciones de 1946, de las cuales saldría la Asamblea Constituyente cuya finalidad sería elaborar una Constitución. Arnaldo Lucci fue uno de los diputados de la Consulta Nazionale Italiana.

PODI-.

venerdì 28 dicembre 2012

Riu Ser



cat-it-esp

Amb el nom de la ràdio, el  riu Ser viatjava per la Garrotxa, mantenint la calma i la serenor d'un hivern suau, on els arbres i vegetació semblen haver perdut la vida quan només l'han adormida i on l'espill natural ens transmet la vibració vital que ens és difícil d'albirar a l'original.

Els caminants, que eren molts i a qui el paisatge ignorà, varen quedar-se sense el café, cervesa o allò que imaginaren i que els havia estat promés al final de la caminada. Això ja passa a voltes... Varen quedar-se, però, amb les imatges percebudes durant el dia.



GR2, Besalú-Santa Pau
12/02/2006

Il fiume, specchio naturale dell'inverno, scorre tranquillo e trasmette le vibrazioni della vita che sembra addormentata in attesa di un tempo migliore. Il fiume Ser,... "Ser" vuole dire "essere", esistenza...
--------------------------
La Garrotxa, Girona, el río Ser, el invierno plácido de estos lares, el bosque deshojado, el espejo fluvial, el sol anhelado que en brumoso quedó, el preludio de la noche fría...

PODI-.

venerdì 21 dicembre 2012

Campo sant'Angelo - Torre pendente Santo Stefano



esp-it-cat

Entre las calles estrechas de Venecia se abren grandes plazas, llamadas "campo", donde la luz entra a raudales. Este es el campo sant'Angelo, en el barrio o sestiere, de San Marcos.

Desde esta plaza se puede observar otra de las torres inclinadas de Venecia, muy numerosas pero menos famosas que la de Pisa. Es la torre de San Esteban (santo Stefano).


caminar, caminar, caminar,...
horas, horas y horas...
la forma de conocer Venecia.



Venezia. Nel sestiere di San Marco, vado girellando e scopro spazi aperti tra le piccole strade della città. Uno di questi è il campo di Sant'Angelo. Da qui vediamo il campanile pendente di Santo Stefano. Ci sono molti campanili pendenti e la storia di Venezia ci parla di alcuni che hanno crollato nei secoli scorsi.

Il 5 novembre 2012 faceva un tempo ottimo!! Ancora avevo tre o quattro giorni da scoprire Venezia e altre isole.
--------------------
Caminar hores i hores per Venècia durant 4 dies,... En una d'aquestes caminades vaig donar amb el campanar inclinat de Sant Esteve (santo Stefano), que pot veure's molt bé des del campo di Sant'Angelo, la plaça des d'on ès feta aquesta fotografia.

No és pas l'única torre o campanar que es troba inclinat. De fet, a Pisa n'hi ha una però a Venècia vaig veure'n vàries (més de quatre tirant curt). La història de la ciutat fins i tot ens parla de més d'un campanar que al llarg dels segles han anat caient (entre d'altres, el de la plaça de San Marc; el que hi havia abans de l'actual).

PODI-.

martedì 18 dicembre 2012

Ponte Priuli - Venezia

ESP-IT


Más de 400 son los puentes que se encargan de unir las 116 islas de que consta Venecia. Aunque la mayoría son de piedra, también los hay de madera y de hierro. Algunos de ellos también son privados, para acceder a alguna casa, pero la mayoría forman parte de las vías públicas.


Este es el ponte Priuli y la vista es una de las típicas calles-canal, sin paso de peatones, al menos en este tramo, con sus barcas aparcadas y su puente, de hierro, por el cual pasan algunos transeúntes para cruzar el río de Santa Sofía, que es el nombre que tiene este canal "sereno". Se encuentra en el sestiere di Cannaregio, uno de los 6 barrios de Venecia, llamados aquí "sestieri".
-------------------------------------
Il ponte Priuli, di ferro, si trova nel rio Santa Sofia, uno dei canali di Venezia. Ci sono troppi canali come questo, senza fondamenta per le persone, soltanto l'acqua e gli edifici. Il rio Santa Sofia, e quindi il ponte Priuli, stanno nel sestiere di Cannaregio e ho fatto fatica a individuarlo, il che ringrazio alla pagina web i ponti di Venezia. In questa web ho saputo che Venezia ha più di 400 ponti. Io ne ho visti molti, ma non tutti...

Un altro posto in cui possiamo trovare qualche informazioni sui ponti veneziani è VivoVenetiablog,

PODI-.

lunedì 17 dicembre 2012

Santa Luciella a San Biagio dei Librai - NAPOLI

IT-ESP-CAT




Il campanile della chiesa di Santa Luciella a San Biagio dei Librai, al centro storico di Napoli. Si trova nella piccolissima stradina dello stesso nome. È una chiesa dall'XI secolo ma riformata nel 1724. Adesso, è chiusa al pubblico.
----------------
Callejeando por el casco antiguo napolitano, nos metemos por una callecita estrecha estrecha, más pequeña de lo habitual en la zona. Es la via di Santa Luciella a San Biagio dei Librai, en forma de L y en cuya esquina-rincón encontramos la pequeña iglesia del mismo nombre, de la cual me llamó la atención el sencillo y degradado campanario doble. Su inicio data del s. XI si bien se reformó totalmente en 1724, adquiriendo un estilo barroco. Hoy se encuentra cerrada al público.
-------------------
Va ser tot un dia de passejar per Nàpols, pel seu casc antic, pels seus carrerons,... En un d'ells vaig trobar una petitíssima esglesiola on el carrer feia un gir de 90 graus. El seu dregadat campanari va cridar-me l'atenció. L'església és antiquíssima, del s. XI diuen, encara que fou totalment reformada al 1724. Es troba entre Spaccanapoli i la via dei Tribunali.

podi-.

sabato 15 dicembre 2012

San Pietro a Maiella - Napoli

IT-ESP-CAT

La chiesa di San Pietro a Maiella si trova in Via San Pietro a Maiella e Piazza Luigi Miraglia (dove inizia la via dei Tribunali), nel centro storico di Napoli.

Ogni pochi metri ti trovi una chiesa nel centro storico di Napoli; ci sono tante! Sedere dei minuti, guardare la sua architettura e pensare alle mie cose per un po' e ringraziare che possa essere qui dei giorni in vacanze...

Chiesa di San Pietro a Maiela, Napoli



Al principio o final de la via dei Tribunali, en la piazza Luigi Miraglia, está la iglesia de San Pietro a Maiella, de estilo gótico. Aún formaría parte de lo que se conoce como centro histórico de Nápoles (centro storico)

¡Cuántas iglesias que hay en la zona antigua de Nápoles!
-------------------
Nàpols, església de San Pietro a Maiella,
en la piazza Luigi Miraglia,
al centre històric.

Et diuen que no facis fotos dintre de les esglésies, ni tan sols sense flash, així que pràcticament només en tinc dels seus exteriors. Haig de dir que em resultava agradable d'entrar-hi i seure una estona en els seus bancs, admirar la seva arquitectura i pensar sobre les meves coses en un ambient de serenitat.

PODI-.

mercoledì 12 dicembre 2012

Mapfre - Arts i Can Folch



La xemeneia de l'antiga destileria Can Folch resta empetitida al costat dels gegants olímpics Mapfre i Arts. De la destileria que inicialment havia d'ésser farinera tan sols ha sobreviscut la seva xemeneia, rodejada dels jardins d'Atlanta.

T'imagines que continués funcionant Can Folch? Tota la fumarada, quan no bufés llevant, enterboliria les activitats de Mapfre al temps que no faria viable la presència d'un hotel d'alt standing com és el de les Arts.



Tra le due torri, Mapfre e Arts, si trova il camino dell'antica distilleria can Folch, di cui oggi soltanto rimane il detto camino.

Immaginare che la fabbrica continua a funzionare,... tutto il fumo andrebbe alle torri sporcando le attività della compangia di assicurazione Mapfre e dell'albergo Arts.
----------------------
Los jardines de Atlanta contienen la chimenea de la antigua destilería Can Folch, el único vestigio de la misma. Imposible que la altura de dicha conducción de humos compita con los gigantes olímpicos, Mapfre y Arts

PODI-.

domenica 9 dicembre 2012

Per Rialto...


CAT-IT-ESP

CAT A Venècia no és fàcil perdre's quan el més fàcil que pot passar-te és perdre-s'hi. A moltíssims carrers trobes indicacions que ràpidament t'adrecen al lloc al que anaves o t'ajuden a prendre una referència d'on podries trobar-te. En tot cas, un mapa és més que aconsellable...

També tenim una petita xarxa de rellotges públics en un estil particular, de números romans tots però amb el quatre ja sigui "culte" (IIII) o amb el més usual (IV) com en aquest cas.

Aquí, el carrer de "rio Tera S. Leonardo",
cantonada amb la "Fondamenta di Cannaregio"



Rio Tera S. Leonardo angolo Fondamenta di Cannaregio

IT È difficile perdersi a Venezia se sai dove vuoi andare. Molte strade hanno cartelli indicatori coi luoghi più quotati della città (per Rialto, Per S. Marco, Per Piazza Roma,..) Nonostante io consiglio da portare una mappa. 

Anche è difficile non sapere che ore sono anche se non porti orologio. Nelle sue strade ci sono molti orologi in uno stile particolare, con uno o due quadranti e coi numeri romani, alcuni con il quattro culto (IIII), alcuni con il quattro volgare (IV).
-----------------------------
ESP ¿Perderse en Venecia? Es posible; muchas callejuelas, muchos puentes, muchos canales,... pero si sabemos dónde queremos ir la cosa cambia, porque continuamente encontramos rótulos con la indicación de "per Rialto", "per S. Marco"... Aunque no vayamos a ninguno de esos sitios, esto puede ayudarnos bastante. Un mapa complementará esta ayuda (para mí, casi imprescindible).

Además de los típicos rótulos mencionados, están los relojes, todos muy parecidos, con una o dos esferas. que se encuentran distribuidos por la ciudad.

PODI-.

mercoledì 5 dicembre 2012

colores de humedad - Campo sant'Angelo

ESP-IT

Venecia tiene, como no podía ser de otra forma, colores de humedad. Degradación, dirían unos, moldeado colorístico, diría yo, porque la humedad constante convierte las coloridas fachadas en tonos diferentes a los iniciales.

Uno de los extremos del Campo sant'Angelo.



campo sant'Angelo, Venezia

Le facciate di Venezia hanno un colore particolare. Il loro stato iniziale è diventato a dei colori umidi, ...non poteva essere in altro modo, certo. Degradazione o modellato ambientale...?

PODI-.


lunedì 3 dicembre 2012

La noche - Castel dell'Ovo - Buona serata


ESP-IT

La noche cae sobre Nápoles y sus calles mal iluminadas invitan a no adentrarse por donde no conoces, pero alguna zona de "piedras históricas" quedan a la luz en un paseo marítimo bien mediterráneo...

Y, ¿qué más podemos decir sobre el Castel dell'Ovo?
En el enlace, su inicio,
sus leyendas, su puente...:





...e calò la notte
e le luci si accesero,
e il Castel dell'Ovo rimase illuminato.


PODI-.

sabato 1 dicembre 2012

Castel dell'Ovo, il ponte dell'amore



ESP-IT
El Castel dell'Ovo se encuentra en una pequeña isla llamada Megaride. donde la leyenda dice que se encontró el cuerpo inerte de la sirena Partenope. En el s. VI A.C. desembarcaron aquí los que dieran lugar a la futura ciudad de Nápoles. El castillo debe su nombre a que se dice que el poeta Virgilio (s. I A.C.) escondió en algún lugar secreto del mismo un huevo mágico que protegería Nápoles de posibles cataclismos, siempre que permaneciera intacto, sin romperse.

La isla de Megaride está separada muy pocos metros de la ciudad, unida por un puente, "il ponte dell'amore", como le acabo de bautizar yo, porque de todos sus transeúntes los que parecen vivir el puente más intensamente son los de la derecha de la imagen...



"Il ponte dell'amore", cosidetto da me dovuto a che i due innamorati della destra ci sono sempre, sempre,.. collega il Castel dell'Ovo, sull'isoletta di Megaride, con Napoli. Qui sbarcarono i Cumani nel VI sec. a.C per fondarvi il primo nucleo della città.

Il nome del castello... Il poeta Virgilio (sec. I a.C.; chi fece guida di Dante tra l'Inferno e Purgatorio), si narra che abbia nascosto nel castello un uovo magico che proteggerebbe la città da ogni cataclisma, sempre che l'uovo non fracassasse...

PODI-.

giovedì 29 novembre 2012

Napoli, centro storico - Centre històric de Nàpols - Nápoles, casco antiguo

CAT-ESP-IT



La roba estesa de façana a façana o fins i tot a peu de carrer, els carrers estrets, les motos, el parlar sovint del carrer als balcons i les coses que pengen de les finestres per no haver lloc dintre dels pisos. Són algunes de les característiques del centre històric de Nàpols, que conserva el traçat de quadrícola de les ciutats greco-romanes.
---------------------
El casco antiguo o centro histórico de Nápoles. Un par de calles algo estrechas, longitudinales y bastante largas (Spaccanapoli y Via dei Tribunali) son atravesadas por infinidad de callecitas donde los elementos que resaltan a la vista son las ropas tendidas de fachada a fachada, las cosas que cuelgan de las ventanas, el ir y venir constante de motocicletas, el hablarse los vecinos desde los balcones,... Es una zona de no perderse si se visita Nápoles.
--------------------
Il centro storico di Napoli consta di strade e stradine in cui possiamo palpeggiare la vita di vicinato, dove le moto schivano i pedoni, la biancheria si stende di facciata a facciata... Il centro storico è da non perdere!

PODI-.

martedì 27 novembre 2012

Palazzo Franchetti dal ponte dell'Accademia

ESP-IT-CAT

El Palacio Franchetti es una de las sedes del Istituto Veneto di Scienze, lettere ed arti, Venecia, claro. Aquí lo contemplaba desde el puente de la Academia, en el Canal Grande. Al fondo y en la otra orilla, la Salute (basílica de la Salud). 



Dal ponte dell'Accademia si vede una delle sedi dell'Istituto Veneto di Scienze, lettere ed arti. Si tratta del Palazzo Franchetti. Dove? A Venezia, certo... In fondo, a destra del canale Grande, la Salute.
---------------
Del pont de l'Acadèmia estant, veiem el palau Franchetti, que és una de les seus que a Venècia té l'Institut Veneto de Ciència, lletres i arts. Més al fons, i a l'altra riba del Canal Gran, la basílica de la Salut.

PODI-.

sabato 24 novembre 2012

Rua da Bica de Duarte Belo - Lisboa

ESP-IT-CAT

Mientras el funicular de la Bica sube por la estrechez de la rua da Bica de Duarte Belo, la chica de la melena baja, la pareja de blanco ella y rosa él bajan. el chico del móvil baja, la señora de la compra baja, el fotógrafo busca fotografías al tiempo que también baja, la chica de rayas seguramente bajaba y el chico de azul también baja al tiempo que mira arriba. Solo el funicular sube.
------------------------
Mentre la funicolare della Bica sale per la stretta rua da Bica de Duarte Belo, la ragazza della capigliatura scende, la coppia, bianca lei e rosa lui, scendono, il ragazzo del telefonino scende, la signora della spesa scende, il fotografo che cerca delle fotografie scende, la ragazza della maglia a righe sicuratamente stava scendendo e l'uomo in blu scende e guarda all'alto. Soltanto la fuoniculare sale.




Todos prefieren bajar.
--------------
Tutti preferiscono scendere
--------------
Mentre la gent d'a peu prefereix baixar per la rua da Bica de Duarte Belo, el funicolar de la Bica és l'unic que en aquest moment s'atreveix a pujar. Malgrat tot, la majoria es desviarà abans d'arribar al tram de carrer amb el pendent més fort.


PODI-.

mercoledì 21 novembre 2012

Venecia, sube el agua... - Inizio dell'acqua alta



ESP-IT
Los habitantes de Venecia suelen estar prevenidos ante el fenómeno del "acqua alta". En otoño, principalmente, las mareas unidas a otros factores meteorológicos (viento de siroco, luna llena, presión baja...) hacen que el agua de los canales empiece a entrar en las vías peatonales. La intensidad varía en función del cúmulo de circunstancias; cuando se prevé que la marea supere los 110 cm la población es avisada por sirenas. Si la intensidad no es tanta, el turista tan sólo ve que lenta pero progresivamente el agua se va saliendo de los canales, que los venecianos empiezan a aparecer por las calles con botas de lluvia, que algunas calles ponen pasarelas y que tú te intranquilizas por no saber exactamente hasta donde llegará la cosa... 



5 novembre 2012, Venezia: i segnali acustici non hanno suonato... Quindi l'acqua alta in quest'occasione non dovrebbe essere assai alta. Tu, un turista, soltanto vedi che alcune strade sono allagate piano a piano e non sai se la cosa sarà grave o no. Semplicemente segui a camminare, fai delle foto i poi pensi alle implicazioni che il fenomeno possa recare nei cittadini.

PODI-.

lunedì 19 novembre 2012

Lui ama Laura - I love Laura



...e un giorno lui partì a Venezia e camminando per le sue calli, strade e stradine, prima di arrivare al ponte dei tre archi, tra la fondamenta Venier e la fondamenta Savorgnan, non ha potuto reprimersi e ha agito d'impulso e ha dovuto scriverlo: I love Laura!

Laura, se stai leggendo questo, "lui" ti ama...



in fondo, il ponte tre archi

Un día, "él" fue de vacaciones a Venecia y paseando por sus callecitas, sus sotoportello, cruzando sus canales,... llegó un momento en que no pudo reprimir sus impulsos literarios y no tuvo más remedio que darlos rienda suelta, así que poco antes de llegar al puente de tre archi, entre la fondamenta Venier y la fondamenta Savorgnan, inmortalizó ese sentimiento que llevaba dentro: I love Laura!

Así que ya sabes, Laura, si vas por Venecia alguna vez,
este grabado es cosa "suya".

PODI-.

domenica 18 novembre 2012

Colombelle napolitane - Las palomas y Nápoles - Coloms a Nàpols


ESP-IT-CAT




Cualquier cable les parece bueno, a las palomas, para observar desde las alturas a los transeúntes de la via dei Tribunali, en Nápoles, centro histórico.
---------------------------------
Un cappuccino, un bicchiere di acqua e due torte cortesia della casa... Questa cosa era quello che osservavano le colombe dal suo cavo in via dei Tribunali, Napoli, in pieno centro storico della città.


Ells, els coloms, m'observaven però jo també ho feia.
És Nàpols, la via dei Tribunali, un estret però concorregut carrer
que travessa el centre històric.

PODI-.

giovedì 15 novembre 2012

Mayor Naranja - Mayor Arancione


ESP-IT



La calle Mayor, en Palencia, hoy en día peatonal aunque otrora permitiera la circulación de vehículos. Se caracteriza por la vida comercial que bajo sus típicos soportales se desarrolla a lo largo de la misma, sirviendo también de punto de encuentro de muchos palentinos que la utilizan como lugar de paso o simplemente para estirar las piernas.


La calle Mayor, a Palencia, una strada principale del centro storico della città, oggi soltanto per pedoni ma anni fa era una strada con traffico. È caratterizzata per il suo lungo porticato in tutta la strada, in cui si sviluppa una delle principali attività comerciali della città e che serve come punto di incontro della gente che ci passeggia.

PODI-.

domenica 11 novembre 2012

Mercato alla fondamenta - La barca y el mercado - Mercat al canal


ESP-IT-CAT

Es la isla de Murano, la famosa por las vidrerías... En la Riva Longa, con el Canal Grande; una barca ofrece un mercadillo de verduras a los viandantes. No todo son vidrios ni cristales, en Murano...
----------------------
L'isola di Murano, dove si elaborano opere di arte con il vetro, ha altri aspetti. Da una barca si vendono verdure ai piedi della fondamenta, con bilancia inclosa... Siamo alla Riva Longa, canal Grande, a pochi metri del museo di arte vetraria.



L'illa de Murano, famosa per l'elaboració de peces de vidre, també té una vida de dia a dia... Des d'una barqueta, un petit mercat de verdures improvisat al peu de la "fondamenta" o vorera del Canal Gran (Riva Longa)

PODI-.

venerdì 9 novembre 2012

Castel Capuano - Napoli

ESP-IT

De los varios castillos o fortificaciones que hay en Nápoles, este se encuentra en el centro urbano, no en la zona marítima como los más populares turísticamente hablando. A cinco minutos de la plaza de Garibaldi, importante centro de transporte, tras el castillo de Capuano parte la via dei Tribunali, uno de los ejes principales del núcleo histórico de la ciudad, lleno de callecitas estrechas pero a rebosar de comercio de proximidad.

El castillo de Capuano data de la segunda mitad del siglo XII y no es que sea muy fotogénico.

En realidad eran las 09:25 y no las tres y nueve como marca el reloj; las 09:25, hora en que más o menos, tras admirar la puerta Capuana que se encuentra frente al castillo - no en esta fotografía -, iniciaba mi visita turística a un Nápoles con varias capas socio-económicas muy distantes entre sí.
-----------------------------
Il castello Capuano non è un castello appariscente, altri castelli di Napoli lo sono di più. Questo si troba a cinque minuti della piazza di Garibaldi e all'inizio della via dei Tribunali, che è una strada in cui la vita sorge con moltitudine di negozi che invadono la stessa strada (pescherie, negozi di frutta,...)



Dinanzi il castelo c'è la porta di Capuano, ma questa sarà altra fotografia,... Credo che il castello Capuano non sia molto fotogenico. Non erano le tre e nove; erano le 09:25 e incominciavo la mia visita per il centro storico de la città...

Castel Capuano a Napoli

PODI-.

domenica 28 ottobre 2012

Yangshuo - vista desde el hotel - vista dall'albergo



Desde la ventana de mi hotel podía observar el río Li y las formaciones cársticas tan características de toda la región. Yangshuo se encuentra a unos 60 km. al S de la ciudad de Guilin y 450 km. al NW de Hong Kong. Aunque parece un pueblecito, tiene del orden de 300.000 habitantes.

Es un lugar muy turístico, donde abundan las tiendas de souvenirs, los viajes en barca por el río, restaurantes,... Es turismo nacional, básicamente, turismo chino.


La vista dalla finestra del mio albergo era questa: il fiume Li e le formazioni clastiche della regione. Yangshuo è un paese de 300.000 abitanti ma sembra un piccolo paese, con molti turistici e negozi di souvenir, passeggiate in barca per il fiume...

PODI-.

L'amicizia - Francesco Alberoni



IT
Questo libro mi è stato prestato da un amico che sapeva del mio interesse per l'italiano... L'amicizia, il suo titolo e Francesco Alberoni, il suo facitore.


Già nel suo inizio lo sto trovando benissimo. Fa la descrizzione tra i diversi rapporti che possano esserci: gli innamorati (l'amore, l'amore,... una forma di amicizia caratterizzata di sofferenza costante, allo stato nascente, almeno. L'innamoramento non è in realtà un modo di amicizia), le persone che appartengono a un gruppo, che non sono amici necessariamente ma che possono esserne,...

Ci spiega che i rapporti umani hanno tre stati: nascente, istituzionale e quello quotidiano. Questo è cosi per le religioni, i partiti politici, gli innamorati e gli amici.

L'amicizia è basata negli incontri; è quando si incontrano gli amici che costruiscono l'amicizia e quando gli incontri non sono possibile l'amicizia puo diluirsi. Quando gli amici si incontrano dopo un tempo senza vedersi, l'amicizia continua come se fosse ieri l'ultimo giorno che si sono veduti. Gli innamorati hanno una  diferenza in questo punto: loro, dopo un tempo sensa vedersi, vogliono sapere tutto quello che ha successo nel tempo che non hanno saputo niente uno dell'altro (gli amici non vogliono sapere, vogliono stare insieme ma non è essenziale sapere tutti i dettagli accaduti durante la sua assenza).

Anche si parla di ché possa chiedersi a un amico. Non dobbiamo chiedere a un amico favori che può darci per la sua posizione di potere. Lei offrirà qualche cosa se crede che debba farlo ma non dobbiamo costringerlo.



L'invidia, l'ambivalenza, il potere, l'odio,.. possono darsi nell'innamoramento, nella famiglia, nei rapporti del lavoro,... ma non nell'amicizia.

All'inizio della lettura pensavo che secondo quello che leggevo io avevo tre o quattro amici; non di più. Ma alla mezza lettura ho visto che amici anche sono quelli con cui si danno une caratteristiche determinate anche se non abbia uno speziale e intenso rapporto.

PODI-.

giovedì 18 ottobre 2012

Gegants al llunyedar - Giganti nella lontananza



cat-it-esp

Allà lluny, treuen el cap les més altes de Barcelona, mapfre i arts, les bessones barcelonines.



Tre o quattro chilometri lontane, le torri gemelle di Barcellona, mapfre e arts.
---------------------
En la ciudad asoman los dos gigantes, mapfre y arts, desde la zona del Fórum.

podi-.

lunedì 15 ottobre 2012

rellotges taronja i verd - orologi arancione e verde



Què prefereixes?
una hora taronja o una hora verda?
dependrà de què podrem fer en cadascuna d'elles.



Cosa preferisci?
un'ora arancione o un'ora verde?
Dipende da quello che possa farsi in ciascuna di queste ore.
-------------------------
¿Con qué te quedas?
¿una hora naranja o una verde?
Depende de qué pueda hacer en cada uno de esos colores temporales

PODI-.

venerdì 12 ottobre 2012

io non ho paura - niccolò ammaniti



IT
Dei ragazzi giocano a giochi di ragazzi; ora fanno una gara ora vanno in bicicletta... Il protagonista ha nove anni, la sua sorella sei e tutti e due vivono con la sua mamma. Il suo papà è camionista e molte volte non si trova a casa. Nei giorni della storia sí che se ne trova e inoltre c'è un ospite, un signore vecchio che non piace a Michele, il protagonista.

Un giorno, Michele e i suoi amici scoprono una capanna in rovina, ma Michele scopre qualcosa di più... E la cosa scoperta rimane un segreto.



il mio libro, il mio punto di lettura e il mio macchiato di dopopranzo,
...benissimo!!

È un bambino, un ragazzino di nove anni, il narratore... E dice un commento che è una ricordanza della mia infanzia...: "mamma stirando e ascoltando la radio mentre io giocava in terra..."

Io non ho paura,... chi non ha paura? Cosa pottrebbe fare paura a un ragazzo di nove anni? La frase "io non ho paura" soltanto apparve una volta in tutto il romanzo di Niccoló Ammaniti...

PODI-.

martedì 9 ottobre 2012

el hundimiento - l'affondamento



IT-ESP
All'inizio galleggiava, non aveva peso, la polvore marrone non aveva difficoltà per sorreggiare, ma poi venne la dolcezza e tutto sembrava che potesse essere migliore, e sarebbe stato migliore se non fosse apparsa la gravità, la quale era in realtà dall'inizio in attesa di agire,... e lo fece con tutta la sua potenza.



Al principio no hubo problemas, flotaba como si fuera lo más natural, y de hecho lo era; no había ningún problema en mantenerse. Al poco, se añadió un toque dulce, algo que haría que todo fuera aún mejor y más vistoso. Y durante unos segundos así fue,... blanco, marrón, blanco. Fue entonces cuando actuó la gravedad, que en realidad estuvo al acecho desde el primer instante; lo hizo lenta pero inexorablemente...

PODI-.

sabato 29 settembre 2012

La Bretxa de Roland



CAT-IT

Alguns pujaren a la Bretxa de Roland; d'altres ens ho miraren del refugi de Serradets. Quan ells començaren a caminar tenien el mateix tamany dels que vam quedar-nos. Al poc, tant petits eren que tan sols amb un cop de zoom els vam veure.



Brecha de Roland
(clica en la foto, se hará grande)

La Breccia di Orlando, è una spaccatura naturale, alta 100 e lunga 40 metri. Questa foto è fatta dal rifugio di Serradets, Francia, nel cirque dI Gavarnie. Al di là c'è la Spagna, il territorio di Ordesa. Orlando, il nipote di Carlo Magno, con la sua spada fece questa spaccatura quando cercava di distruggerla perché non voleva que la sua spada, che si chiamava Durlandana, cadesse nelle mani dei saraceni dopo il massacro di Roncisvalle.

I piccolissimi uomini che ci sono a destra andavano cammino del picco del Taillon.

PODI-.

lunedì 24 settembre 2012

Grosse Cloche - la campana

ESP-IT-CAT


7800 kg. de campana; es la Gran Campana (Grosse Cloche). El edificio era el Ayuntamiento medieval de Burdeos y la campana, muy apreciada por la población, era quitada y vuelta a poner en función de que los reyes de turno estuvieran a bien con la ciudadanía o no. Se encuentra en la C/ de Saint James y es uno de los pasos del camino de Santiago.

Bajo la campana, el reloj astronómico

--------------------------------------------------------------------------

campana e orologio astronomico, Grosse Cloche, Bordeaux

La campana pesa 7800 kg e si trova nell'antico Municipio medioevale della città. La campana avvisava di avvenimenti infausti e era molto pregiata dai cittadini, così che i re, quando si disgustavano coi cittadini toglievano la campana.
Per questo luogo passa il cammino di San Giacomo.
------------------------
La Gran Campana de Bordeaux pesa 7800 kg. Forma part d'una de les portes medievals de la ciutat, era l'antic Ajuntament. La campana avisava de les diverses calamitats que podien caure sobre la ciutat i era molt apreciada per la població, fins el punt que diferents reis la treien i tornaven a posar en funció de les relacions bones o dolentes que hi tinguessin.
Per sota, el C/ de Saint James, punt pel qual passa el camí de Sant Jaume. El rellotge astronòmic té lloc per l'anomenada equació solar.

PODI-.

sabato 22 settembre 2012

Mapfre i Arts




cat-it-esp



Què...? No són altes,...? vaja, no són altíssimes com per a competir amb altres edificis del món però en el marc de Barcelona, Déu n'hi do! Tots dos gratacels tenen 154 m d'alçada i són els edificis més alts de Catalunya. Són les torres que van construir-se a la Vila Olímpica, per les Olimpíades de 1992. Indiscutiblement, han passat a formar part del perfil de Barcelona. La de l'esquerra és la Torre Mapfre i la de la dreta l'Hotel Arts.
---------------------------------
Sono le torri più elevate di Catalonia. Hanno 154 m di altezza e si trovano nel porto olimpico di Barcellona. Furono costrutte nel 1992 con motivo del giochi olimpici. Grattacelo a sinistra è la Torre Mapfre e l'altro l'albergo Arts.
---------------------------------
Los rascacielos más altos de Barcelona, 154 metros, a pie de mar, en la Villa Olímpica. Fueron construidos para las olimpiadas de Barcelona, en 1992, y ya forman parte del perfil de la ciudad. A la izquierda, la Torre Mapfre, a la derecha el Hotel Arts. De cerca, no parecen tan altas.

PODI-.

venerdì 21 settembre 2012

BARBASTRO: porxos torts - pórticos torcidos - loggiati storti


CAT-IT-ESP

És la plaça del Mercat, a Barbastre, nucli del casc antic. És una plaça allargada i porxada als seus dos laterals més llargs, amb l'objectiu d'aixoplugar els comerciants que venien a exposar les seves mercaderies. Els porxos més baixos són els de les cases més antigues.

----------------------------------

La Piazza del Mercato, a Barbastro (Aragón, Spagna). I loggiati avevano lo scopo di proteggere della pioggia ai negozianti che venivano a smerciare merce. I loggiati più bassi sono i più antichi...

-----------------------------------

Son los pórticos o soportales de la plaza del Mercado de Barbastro. Se hizo así, la plaza, para que los pórticos dieran cabida a los comerciantes que vinieran a la población a exponer y vender sus productos, para protegerlos de las inclemencias meteorológicas. Los pórticos más bajos corresponden a las construcciones más antigües.



PODI-.

sabato 15 settembre 2012

Encapuchados - Incappucciati



Cuando visité Friburgo (la Selva Negra alemana), estuve en un albergue y compartía habitación con varias personas; habitación, pasillos, salas comunes,... En los cinco o seis días que estuve todo el mundo me llegó a ser muy familiar, si bien no hablé con nadie; yo a mi libro, mis apuntes de viaje, mi observar,...

Entre las personas con las que coincidía en las instalaciones del albergue estaba "el encapuchado", alguien de edad indeterminada aunque a juzgar por su apariencia parecía ser joven. Nunca le vi la cara; en la habitación, si era durante el día, estaba tumbado en la litera con su capucha puesta, por los pasillos igual, en la sala conjunta igual,... El encapuchado me generaba desconfianza, no miedo, quizás era la incógnita de quién de haber ahí dentro y porqué se esconde... 



El hombre sin rostro, el encapuchado.
L'uomo senza volto, l'incappucciato.

Una volta stetti a Friburgo, nella Foresta Nera tedesca, mi alloggiai in un ostello. Le stanze erano comuni e nei cinque o sei giorni che ci stetti sempre aveva una persona, la stessa persona sempre, incappucciata; non potei mai vedere il suo volto, nè determinare la sua età anche se sembrasse giovane. Nella stanza da dormire era al suo letto con la cappuccia, anche nei corridoi, nella sala da pranzo,... L'incappucciato mi produceva sospettosità, non era paura, piuttosto era l'incognita di non sapere chi era li dentro e perchè si nascondeva...

podi-.

mercoledì 12 settembre 2012

Cala s'Alguer


CAT-ESP-IT

Cala s'Alguer, GR92


Cala s'Alguer, entre les platges de
la Fosca i Castell, Costa Brava,
declarada a l'abril de 2004 com a 
Bé Cultural d'Interés Nacional.

Les barques, tot volent fer acte presencial a les cases, saben que de la sorra no poden passar,
 igual que un gos lligat que bordant sembla que se't tirarà a sobre, les barques llinden el límit sorrenc. Barques que ornen les platges dels turístes, barques que alimenten els locals.

-----------------------------------

Es la cala s'Alguer, en la Costa Brava, entre las calas de la Fosca i Castell. Fue declarada Bien Cultural de Interés Nacional por el Govern de la Generalitat de Catalunya en 2004 por su interrés arquitectónico, por su barrio de pescadores perfectamente conservado.

-----------------------------

Le barchette, li li per assaltare la sabbia,
sono il nutrimento de le gente che vivono nelle bianche e piccole casette,
separate da quella ristretta stricia di sabbia.


PODI-.


martedì 11 settembre 2012

Grosse Cloche - reloj astronómico / orologio astronomico

ESP-IT

La puerta medieval de Burdeos conocida como Grosse Cloche (gran campana) tiene dos relojes, uno interno y otro externo. El externo es quizás el más vistoso, es un reloj astronómico (el de esta fotografía) situado bajo la gran campana, que no aparece en esta foto.

No es el reloj original, de 1567, sino otro que se colocó en 1759, un proyecto del matemático y astrónomo Paul Larroque.

Nos indica los minutos (números arábigos), la hora (números romanos), el día de la semana, el propio mes e imagino que los dos números de la parte baja de la esfera deben de corresponder al día del mes y quizás el año... Por encima del reloj tenemos una ecuación de tiempo. 

¿Qué es una ecuación de tiempo...? Se trata de una corrección solar... Muy básicamente, sería la diferencia entre el tiempo solar aparente (aquel que nos daría un reloj de sol) y el tiempo que nos marcaría un reloj "humano". No siempre es el mismo y no se refiere a las diferencias horarias que establecemos en algunos países (no es el añadir o restar horas a la hora solar). Debido a la diferente velocidad de traslación de nuestro planeta en función de la estación del año (de si se encuentra más cerca o lejos del sol), la hora solar puede diferir de la que marca un reloj, que va durante todo el año a la misma velocidad, en más-menos 15 minutos.

Grosse Cloche, Bordeaux, equazione del tempo


La porta mediovale a Bordaux nota come Grosse Cloche ha due orologi, uno esterno e uno interno. Questo della foto è l'esterno; si tratta di un orologio astronomico, opera del matematico e astronomo Paolo Larroque, che in 1759 fece rimpiazzare quello che c'era prima (del 1567).

L'orologio ci dice i minuti (numeri arabi), le ore (numeri romani), il giorno della settimana, il mese e credo che dica anche el giorno del mese e l'anno. Sopra dell'orologio c'è una equazione del tempo.

Cosa è un'equazione del tempo...? È una correzione solare... Cioè, sarebbe la differenza tra l'ora che segna un orologio fatto da uomini e l'ora que segna il sole (questo no c'entra con i fusi orari delle nazioni). Questa differenza accade perché la Terra non viaggia alla stessa velocità secondo si trovi lontana o vicina al sole. La differenza può essere approssimativamente di 15 minuti.

PODI-.

giovedì 6 settembre 2012

Taxi tomado al vuelo (taxi libre, caida libre - Taxi libero, caduta libera) Prendere un taxi al volo




...Y mientras me aceleraba en mi caída libre desde aquel décimo piso pensé que esto sí iba a ser tomar un taxi al vuelo. ¿Dónde le digo que voy...??



Usciì di casa, usciì per la finestra perchè l'ascensore non funzionava e vivo al decimo piano. Durante la mia caduta libera pensai di prendere un taxi "al volo", ma... Dove gli dico che voglio andare?

podi-.

domenica 2 settembre 2012

Sant Pol, quina hora és? - Sant Pol, che ore sono?



IT-CAT

Sant Pol de Mar, un piccolo villaggio della comarca del Maresme, Barcellona (Catalonia, Spagna). Di tutti i villaggi di mare di questo territorio è forse il più bello. C'è una  legenda che è ricapitolata nella frase "sant pol, che ora è?" Da dove viene?

Quello che io ho sempre sentito è che tempo fa Sant Pol aveva un orologio solare, un bellissimo orologio solare, tanto bello che gli abitatori di Sant Pol vollero proteggerlo della pioggia e gli misero una visiera... La morte dell'orologio! Da allora i propri abitatori di Sant Pol hanno detto la frase "sant pol che orE sono?".

Io credevo che questo aneddoto era tabú a Sant Pol, che era meglio non dire nulla a riguardo, ma quando fui a Sant Pol vidi che c'erano orologi solari dovunque. Questo della foto, un semplice orologio elettronico nella stazione ferroviaria di Sant Pol.



Rellotge de l'estació de tren de Sant Pol de Mar.
un rellotge sense més...

Sempre havia sentit la història aquella del rellotge de sol que tenien a Sant Pol i al qual els santpolencs havien col·locat una visera per tal de protegir-lo de la pluja, "aturant-se" d'aquesta manera el rellotge en no tocar-li mai més el sol... Doncs bé, aquesta és la història més popular que potser corre entre la gent, però n'hi ha també que diuen que quan Felip V, en la guerra de successió, va arribar a Sant Pol destruí totes les seves cases, l'església, el seu rellotge i campanar inclosos, prohibint que es reconstruís el poble, cosa que no es va fer, evidentment. Del propi exèrcit borbònic hauria sortit la pregunta de Sant Pol, quina hora és? (si és que a començaments del s. XVIII ja n'hi havia rellotges als campanars...)

PODI-.




sabato 1 settembre 2012

Palacio de Justicia de Burdeos - Palazzo di Giustizia, Bordeaux



Es uno de esos edificios controvertidos, de "me gusta", "es horrendo", "vaya fantochada", "imnovador",... que acaban formando parte de la idiosincrasia de la ciudad. Es el Palacio de Justicia de Burdeos, que en cuanto lo ves te preguntas qué es, qué representa, qué han querido decir,...

Las "cápsulas" están recubiertas con madera de cedro y me dijeron, sin saberlo a ciencia cierta, que Richard Rogers, su arquitecto, quería representar las cubas de vino en un guiño a la actividad vinícola de la zona. Estas cápsulas corresponden a las salas de los diferentes tribunales. Quién sabe, quizás sí, algo he leído...



Tribunal de Grande Instance, Bordeaux

Si tratta del Palazzo di Giustizia da Bordeaux, una costruzione architettonica controversa sulle quale si formano pareri diversi (mi piace, è orrendo,...) ma che alla fine formano parte dei simboli della città. si vede e anzitutto si domanda cosa vuole rappresentare. L'architetto Richard Rogers si è basato nella cultura del vino e le "capsule" che vediamo all'immagine potrebbero rappresentare dei barilotti di vino. Queste capsule sono intonacate di legno di cedro e sono le sale delle udienze.

PODI-.

sabato 18 agosto 2012

l'edera e il sole




IT
L’edera aveva un nome, il sole anche. Tutte le cose hanno un nome, ...poniglielo tu.

Durante un’ora al giorno il sole e l’edera coincidevano. In quest’ora, l’edera risplendeva al sole e il sole era completamente soddisfato e contento perchè la sua luce avesse questa capacità. L’edera era contenta e anche il sole. Soltanto un’ora al giorno,... e no tutti i giorni. Qualche giorno  c'erano nuvole nel cielo e l’incontro non poteva essere possibile.



Ma il sole, tavolta, brucia... Il sole non vuole bruciare di solito; e l’edera non vuole essere bruciata, ma un giorno fra il sole e l’edera c'era una nuvola, una nuvola vaporosa, sottile, che lasciava passare i raggi del sole e nonché questo, bensi che i loro raggi incrementavano la sua potenza... e l’edera si brucciò.

Allora, l’edera non volle sapere niente del sole e si mosse di modo che il sole non potesse mai vederla, ...e passarano giorni e giorni, settimane e settimane,... e l’edera seguitava essendo verde perchè, in realtà, l’edera non aveva bisogno del sole per essere verde, soltanto della luce. L’edera seguitava essendo verde, ...ma non risplendeva.

E il sole, ...il sole, che soltanto coincideva un’ora con l’edera prima di bruciarla (di bruciarla senza volerla bruciare, sia detto)... Ma il sole, stava io dicendo, quando coincideva con l’edera anche risplendeva e luccicava con lei. Il sole cominciò a mancare la presenza de l’edera e decise che non voleva luccicare per nessuna cosa se non poteva farlo per l’edera; e, allora, il sole baluginò... E nessuno dei due ridiventò brillante.

In realtà, non si sa se l’edera risplendeva o non risplendeva, senza la presenza del sole. Non si sa poichè questa favola me l’ha raccontata il sole.


podi-.

domenica 12 agosto 2012

Non vedo nulla!!


IT-ESP-CAT

"Non vedo nulla!!" disse. "Ma come vuoi vedere se porti quegli occhiali neri?", gli dissi io. E soggiunsi "non potrai mai vedere se non ti togli gli occhiali". Lui respose che di solito portava questi occhiali e sempre vedeva le cose e che era adesso che non ci vedeva.
"Sei sicuro che con questi occhiali neri vedevi bene?" gli dissi. "Assolutamente. È oggi che non posso differenziare nulla. Tu credi che sia per gli occhiali, ma io ti dico che no. Sono neri, è certo, e questo vuole dire che prima io non vedevo le cose come le vedevi tu, ma le vedevo".
"togliti gli occhiali..." "Va bene... una cosa vedo chiara... Tu non puoi aiutarmi perchè la questione degli occhiali non ti permette adottare il mio punto di vista, e mai meglio detto"



Gafas negras de no ver,
gafas negras de no ver como yo,
gafas negras de ver negro,
¿...y quién ve como yo?
¿cómo veo yo?
-----------------------------

Tres dies feia que hi passava i jo el veia. S'havia col·locat a la paret una nit i allí passava els dies mirant com el miràvem. Però jo deia que potser no em veuria, amb aquelles ulleres tan fosques en aquell ambient tan gris. I tant que em veia, només que no exactament com jo el veia, però això no té res a veure de si portava ulleres negres, blaves o transparents... Les gents veiem diferent.

PODI-.

sabato 4 agosto 2012

Vic - 20:36



És el rellotge encofrat que es troba a la cantonada de la Rambla del Carme amb el C/ de Manlleu, a Vic. Aquell 8 de desembre de 2010 no marcava una hora bona, doncs de fet eren les 17:31 i s'estava ja enfosquint el dia...



È l'orologio che si trova all'angolo delle strade de Rambla del Carme Via Manlleu alla piccola città di Vic, aprossimativamente a 60 chilometri da Barcellona. Non andava bene,... erano le 17:31 al tempo dello scatto.
-------------------------
Las 17:31, hora oficial, en el momento de la fotografía. El reloj, parado, adelantado o retrasadísimo, se encuentra en la esquina de la Rambla del Carme con la C/ de Manlleu, en la población de Vic.

PODI-.