podi és podi

martedì 18 agosto 2015

Roma, si mangia in strada - Colores romanos

ESP-IT-CAT


Estos tonos anaranjados y cálidos en los edificios los relaciono siempre con la ciudad de Roma; no solo, claro, pero en Roma son muy típicos. También este fino adoquinado es muy característico de la ciudad, tanto en zonas peatonales como de tránsito rodado; ...por cierto que las zonas peatonales no es que tengan peculiaridades urbanísticas propias, son iguales que las calles por donde circula el tráfico pero sin coches.
------------
In realtà si mangia in strada a tutti i posti che il clima lo permette; a Roma il clima lo permette. Non che mi piaccia, mangiare in strada, preferisco farlo all'interno, ma a volte sì, può essere una bella cosa. Io, il pranzo, l'avevo già fatto, a un posto vicino a piazza del popolo, un po' lontano da qui. Dietro a me c'è il ponte di Sant'Angelo e il Castello. Sono nella via del Banco di Santo Spirito.

Mangiare all'aperto è un segno, secondo me, che indica a chi appartiene la città:  ai turisti. Lo provano così i romani? E questo, sarebbe per loro un fatto negativo o positivo?
------------
Doncs això és sortint del Castell de Sant Àngel (Castello di Sant'Angello), a l'altra banda del Tíber i ficant-me pels carrers tallats al trànsit i pels quals tan sols passa alguna moto esporàdica o més que esporàdica... Aquests menjadors al carrer, all'aperto, són una de les notes que ens diu que la ciutat és quasi més dels turistes que dels romans... Ho senten així ells? Jo, a Barcelona, ho sento una mica així, segons el barri.

PODI-.

12 commenti:

  1. Sí señor, has puesto de manifiesto unas características de Roma de las que le otorgan personalidad. El único problema que tengo con ellos es lo de comer en la calle ya que soy de esos puritanos a los que las necesidades fisiológicas, como el comer, me gusta satisfacerlas más en privado,
    Un abrazo,

    RispondiElimina
  2. Potrebbe essere anche una via di Verona, si assomigliano così tanto nell'architettura. bella immagine di un'estate turistica. ciao Cri : )

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Hai ragione, l'arancione non è un colore esclusivo di Roma e anche a Verona ho mangiato in strada, concrettamente sotto Porta Borsari.

      Ciao,
      podi-.

      Elimina
  3. Jo també sóc dels que prefereix menjar a cobert que a l'aire lliure. Suposo que totes les ciutats turístiques tenen problemes similars.
    Aquests carrers de Roma a la vessant sud de Sant'Angelo, o els del Trastevere, m'encanten.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. A mi també m'agrada força passejar per aquests carrers. Aquest cop, encara que vaig anar a fer turisme "típic", a una caminadeta per aquest barri no vaig resistir-me.

      podi-.

      Elimina
  4. Típicas calles estrechas de los barrios antiguos que se siguen conservando. Tampoco me gusta v comer en la calle ;)
    Un beso.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. A veces estas callecitas las descubres yendo de un sitio "importante" a otro de la ciudad, pero está bien pasear también sin objetivo.

      Hasta pronto,
      podi-.

      Elimina
  5. Tipico in Italia :-) ma anch'io preferisco non mangiare in strada tra il via vai
    ciao
    Ste

    RispondiElimina
  6. Io invece adoro mangiare e guardare attraverso la vetrata che offre il bar o il ristorante, o mangiare in strada come è raffigurato nella tua foto, non so .. mi piace mangiare e pensare che tipo di persone mi passano davanti.
    Bella foto! A presto .. Dream Teller ^^

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Quando vado da solo preferisco all'interno, ma si sto con gli amici, allora non è una cosa molto importante dove si mangia.

      Ciao,
      podi-.

      Elimina