domenica 21 settembre 2025

Sobre el dol i el dolor - David Kessler & Elisabeth Kübler-Ross

 CAT-ESP-IT

CAT Aquest llibre me'l va deixar una companya a la feina; sentia les coses que jo deia, les angoixes i inquietuts que em venien, el meu dolor,... La mare acabava de desaparèixer de la meva vida, després de tota una vida convivint-hi i molt estretament als darrers temps.

Vaig dir-li que igual aquest llibre em feia plorar i que si havia de ser així que potser no el llegiria. Aquest llibre només està indicat, crec jo, per a les persones que han perdut un ésser estimat, només té ple sentit llegir-lo si t'ha passat una cosa així. Ratlla a rattla em sentia identificat amb tot el que explicava, les altres persones que havien passat per una situació similar tenien les mateixes pors, els mateixos sentiments.

En realitat, m'ha fet molt bé llegir-lo. Encara és recent, amb prou feines quatre mesos. No és el mateix ara que durant el primer mes.

Sobre el dol i el dolor, David Kessler i Elisabeth Kübler-Ross


ESP En este libro se relatan una multitud de experiencies de personas que han perdido a un ser querido. Trata sobre el dolor que experimentaron tras el suceso, ya haya sido esperado por una enfermedad, como imprevisto por un accidente fortuito. El caso es que hace un momento estabais y ahora solo estás tú y eso, emocionalmente, parece imposible de gestionarlo.

Para mí, la ayuda recibida a través de esta lectura reside más que nada en el constatar en que todo lo que he estado sintiendo estos meses son cosas que suceden a todo el mundo, que no se debe luchar por no llorar, aunque sea en público, que uno no debe preocuparse por estar triste; más bien es al contrario, la tristeza nos ayudará a salir, que a todos nos vienen remordimientos de "si hubiera... ...a lo mejor no habría sucedido",... 

Me ha gustado leerlo; cuando me lo prestaron dije que si me hacía llorar no querría leerlo. En algún momento he debido llorar, sí, no necesariamente leyendo el libro. 

Sobre el dol i el dolorDavid Kessler i Elisabeth Kübler-Ross

sobre el dol i el dolor

IT Lei, da un tempo a questa parte, mi diceva "voglio che tu sappia che voglio bene assai" e io le dicevo che anch'io le volevo benissimo. E lei, ancora una volta, rispondeva a me "io di più, poiché sono la madre e, naturalmente ti amo moltissimo".

Questo libro mi è stato prestato da un'amica, pensava che avrebbe potuto aiutarmi in un momento di grande dolore per la perdita di mia madre. All'inizio, ero scettico, le dissi che si mi faceva piangere, smetterei di leggerlo; ma invece ho capito che un libro così era solo per essere letto da qualcuno che aveva perso una persona cara.

Si tratta delle testimonanze di tantissime persone che spiegano come è stato el suo lutto e il dolore quando sia il marito, la madre, un amico se n'è andato, si potesse prevedere o, invece, fosse stata una cosa subita. Tutto ciò viene dopo, tutto il dolore, è normale, si deve piangere, è normale pensare che forse è stato colpa nostra, che durante l'ultimo giorno tutto poteva essere andato meglio, che pensassimo che non si potrà essere più felice in futuro, che...

Grief and grieving

14 commenti:

  1. Al principio, no te lo puedes creer., aunque lo hayas visto ingresado en un hospital. Siempre esperas que salga de allí y siga viviendo su vida, pero de repente te encuentras con la dura realidad.
    Al final no le dieron el alta, tan solo unos papeles que acreditan la causa de su muerte.
    Que tengas una buena semana, alejado de negros pensamientos.

    RispondiElimina
  2. È normale piangere in queste occasioni !! Ed è giusto tirare fuori tutto il dolore che abbiamo dentro. ! Quando ho perso mia madre, quasi vent'anni fa, ricordo che sono andata avanti per mesi a piangere quando arrivava la sera !! Ora non piango più, alla fine accetti la cosa ma il ricordo di lei ti rimane dentro, come una dolce malinconia, la separazione si fa sempre sentire. L'unica consolazione è andare sulla tomba a trovarla e a trovare mio padre e parlarle ancora con la mente con il cuore. Saluti.

    RispondiElimina
  3. Llegir les experiencies dels altres, sempre es un ajut.
    Una abraçada Carlos

    RispondiElimina
    Risposte
    1. A més a més, no hi ha una fòrmula màgica i única per atenuar el dolor, però cadascú ha de cercar de no impedir que el seu dolor, que no resti dins.

      podi-.

      Elimina
  4. In effetti il dolore che proviamo in certi momenti è simile per tutti. É opportuno ricordare sempre che non è una sofferenza riservata solo a noi ma è per tutti prima o poi nella vita. Bisogna lasciar scorrere tutte le emozioni che abbiamo dentro, piangere, sentirci più soli, e poi però ripartire e continuare questa esperienza unica e irripetibile che chiamiamo "vita".

    RispondiElimina
  5. El dolor per una pèrdua és mal de pair, cadascú el porta com pot, però de vegades quan sents a persones que han passat per una cosa semblant, t'ajuda a seguir endavant.
    Aferradetes, Carles.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. I t'ajuda a aceptar com a normal el simple fet que la situació, sobre tot les primeres setmanes, pot desbordar-te, que és normal i fins i tot bo, en el sentit que aquest dolor és proporcional a l'estima que ha existit. No és que això te ressolgui un gran què però ajuda.

      podi-.

      Elimina
  6. Creo que cuando se quiere a una persona esta no desaparece, de alguna forma queda con nosotros.
    Todo forma parte de un círculo y de una u otra forma nos volveremos a encontrar con los seres queridos.
    Un saludo

    RispondiElimina
    Risposte
    1. En algunos momentos así lo siento, pero la pérdida hace daño, produce tristeza y rabia, son fases que deben pasarse.

      podi-.

      Elimina
  7. Cuando pasan estas cosas, cuando nos pegan este tipo de hachazos, uno no sabe como reaccionar... No estamos preparados para esto... Llorar consuela, pero hay que dar tiempo, a veces mucho, para que llegue algo de consuelo...

    RispondiElimina